أبوالعز ثابت بن منصور جِيلِي کیلِي مقرئ شخصیتی
قارِي، محدث، فقیه و وکیل روستا های پائین بغداد بوده است.(1 و 3) موصوف از أبِي
القاسم مفضل بن أحمد بن محمد بن عیسی جرجانِي، أبِي محمد رزق الله بن عبدالوهاب
تمیمِي، أبِي الحسین عاصم بن حسن، أبِي الغنائم محمد بن علِي بن أبِي عثمان، أبِي
عبدالله مالک بن أحمد بن علی بانیاسِي، أبِي الفوارس طراد بن زینِي، أبِي الخطاب
بن بطر، محمد بن إسحاق باقرچِي، أبومنصور محمد بن أحمد بن حبان خیاط، حسین بن أحمد
بن طلحه نعالِي، أبِي طاهر أحمد بن علی بن سَوّار، أبِي الفضل أحمد بن حسن بن
جبرون، أبِي القاسم یحیی بن أحمد بن بینِي و جماعتی دیگر قرائت آموخته و حدیث
روایت نموده، و از او أبوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد بن علی بن عبید جوزِي، أبومعمر أنصارِي،
مبارک بن أحمد، أبوطاهرسلفِي و دیگران روایت کرده است.(1، 2، 3 و 6)
أبوالفرج
بن جوزِي می گوید: ثابت بن منصور کیلِي فردی ثقه و صحیح الأسناد می باشد. أبوطاهر
سلمِي سلفِي می گوید: أبوالعز کیلِي فردی ثقه و سخت با اخلاق بوده است. محمد بن
ناصر سلامِي او را صحیح السماع خوانده و صلاح الدین خلیل بن ایبک صفدی او را صدوق
گفته است. نامبرده در سال 528 هجری قمری وفات یافت.(1 و 6)
إمام شهاب الدین أبِي الفلاح ابن عماد حنبلِي در
کتاب شذرات الذهب می نگارد: أبوالعز ثابت بن منصور کیلِي از قریه کیل واقع در کنار
رودخانه دجله بوده، که به مسافت یک روز راه از بغداد فاصله دارد، و نزدیک به راه
واسط می باشد، بعضی از مورخین نام قریه مذکور را جِیل گفته اند، و می گویند: شیخ
عبدالقادر جیلانِي(گیلانِي) نیز از قریه مذکور بوده است. ابن عماد حنبلی می گوید: ثابت بن منصور کیلِي در
روز دوشنبه هفدهم ماه ذی الحجه سال 529 هجری قمری وفات یافته است.(4)
إمام شهاب
الدین یاقوت بن عبدالله حموِي در معجم البلدان می نویسد: جِيل قریه أی از مربوطات
بغداد و پائین تر از مدائن می باشد، که بعضی ها آن را کیل می گویند، و ابن حجاج آن
را کال گفته است، و أبوالعز ثابت بن منصور بن مبارک جیلِي مقرِي منتسب به آن بوده
است. نامبرده در مسجد جامع قصر حلقه درسی داشت و تدریس حدیث می کرد.(2)
مصطفی بن
عبدالله رومی حنفی معروف به حاجی خلیفه در کتاب کشف الظنون آورده است: ثابت بن
منصور بن مبارک کیلِي مردی حافظ و ثقه بود، و در سال 528 هجری قمرِي درگذشت، و
کتابی بنام أجزاء فِي الحدیث را تصنیف نمود.(5)
منابع و مآخد:
1 – الوافی بالوفیات – جلد دهم – صفحه 292 به شماره
2641 – تالیف صلاح الدین خلیل بن ایبک صفدِي – عربی.
2 – معجم البلدان – جلد دوم – صفحه 202 – حرف جیم -
جلد چهارم – صفحه 498 – حرف کاف - تالیف شهاب الدین أبِي عبدالله یاقوت
حموِي – عربی.
3 – المنتظم فِي تاریخ الملوک و الأمم – جلد هفدهم –
صفحه 202 و 203 – به شماره 4005 – تالیف أبِي الفرج عبدالرحمن جوزِي – عربی.
4 – شذرات الذهب – جلد چهارم – صفحه 245 – حوادث سال
529 هجری قمری – تالیف شهاب الدین ابن
عماد حنبلی – عربی.
5 – کشف الظنون – جلد پنجم – صفحه 205 – تالیف مصطفی بن عبدالله رومِي حنفِي معروف به حاجی
خلیفه – عربی.
6 – موسوعة الحدیث – معلومات عن اراوِي – عربی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر