ابوشیبان
أسود بن شیبان سدوسِي بصرِي مولای أنس بن مالک و مردی پرهیزگار، ثقه و صالح الحدیث
بوده است. موصوف از إسحاق بن عبدالله بن حارث بن نَوفل، بحر بن مَرَّار بن
عبدالرحمن بن أبِي بکره ثقفِي، ثُمامه بن حَزن قُشَیرِي، حسن بصرِي، خالد بن سُمیر
سدوسِي، زیاد بن أبِي سفیان عبید بَجَلِي، سلمه بن حجاج، عبدالله بن مضارب، عطاء
بن أبی رباح، کثیر بن شِنظِير، محمد بن واسع بن جابر بن أخنس بن عائذ أزدِي، موسی
بن انس بن مالک، یزید بن عبدالله بن شَخِّير بن عوف عامرِي، أبِي بکر بن ثُمامه بن
نعمان راسبِي، أبِي سراج یَسکُرِي و أَبِي نَوفل بن أبِي عَقرَب حدیث روایت نموده،
و از او داود بن مُحَبَّر، ابوزید سعید بن اوس انصارِي نحوِي، سلیمان بن حرب بن
بجیل واشحِي، ابو داود سلیمان بن داود بن جارود طَیالِسِي، سهل بن بَکَّار بن بشر
قیسِي، ابوالحسن سیف بن عبیدالله سراج جرمِي، عباس بن فضل بن عباس عبدِي أزرق،
عبدالله بن أبِي بکر عَتَکِي، عبدالله بن مبارک بن واضح حنظلِي، عبدالرحمن بن
مهدِي بن حسان عنبرِي، عبدالصمد بن عبدالوارث بن سعید تمِيمِي، ابوعامر عبدالملک
بن عمرو عَقَدِي، عفان بن مسلم بن عبدالله باهلِي، ابوسیف علی بن محمد قرشِي، عمرو
بن مَرزُوق، عیسی بن ابراهیم هاشمِي، ابونعیم فضل بن دُکَین، محمد بن یَعلَی
سُلَمِي زنبور، مسلم بن ابراهیم فراهِيدِي، نَضر بن شُمَیل، ابوالولید هشام بن
عبدالملک طیالِسِي، وکیع بن جراح بن ملیح بن عدِي رؤاسِي، وهب بن جریر بن حازم
أزدِي، یزید بن هارون واسطِي، یعقوب بن إسحاق بن زید حضرمِي و ابوسعید مولای بنی
هاشم روایت کرده اند. عجلی او را ثقه گفته است. أثرم به نقل از احمد بن حنبل او را
ثقه گفت. احمد بن شعیب نسائی نیز او را ثقه خوانده است. محمد بن عوف حمصِي می گفت:
اسود بن شیبان از بندگان صالح خدا بود، با شترش به حج می رفت، و شترش را می دوشید،
شیر آن را می نوشید، و او را می چراند، تا از حج بر می گشت. ابن ماجه نیز حدیثش را
جید و خودش را ثقه گفته است. امام محمد بن حبان بستی در کتاب تقریب الثقات اسود بن
شیان سدوسِي را در شمار ثقات آورده، و می نویسد: ابوشیبان اسود بن شیبان سدوسِي از
جمله اتباع تابعین و از اهالی بصره می باشد. امام ابومحمد عبدالرحمن بن ابی حاتم
رازی در کتاب الجرح والتعدیل آورده است: پدرم به نقل از اسحاق کوسج و او از ابن
معین، اسود بن شیبان را ثقه گفت. و از پدرم دربارۀ اسود بن شیبان پرسیده شد، گفت:
او صالح الحدیث است، و بدون توشه با یک ماده شتر برای ادای مراسم حج از بصره عازم
مکه گردید، وقتی که منزل می کرد، شتر را می چراند، او را می دوشید، و شیر آن را می
نوشید. امام شمس الدین ذهبی هم او ثقه گفته است. یحیی بن معین می گوید: اسود بن
شیبان ثقه است. ابن خیثمه به نقل از ابن معین می گوید: اسود بن شیبان در سال 165
هجری قمری درگذشت.
منابع
و مآخذ:
1 –
تهذیب الکمال – جلد سوم – صفحه 224 و 225 – به شماره 502 – تالیف حافظ جمال الدین
مزِي – عربی.
2 –
تهذیب التهذیب – جلد اول – صفحه 273 و 274 – به شماره 618 – تالیف حافظ ابن حجر
عسقلانی – عربی.
3 –
تقریب الثقات – صفحه 230 – به شماره 1385 – تالیف امام محمد بن حبان بستی – عربی.
4 –
الکاشف – جزء اول – صفحه 84 – به شماره 424 – تالیف امام ابوعبدالله شمس الدین
ذهبی – عربی.
5 –
الجرح والتعدیل – جلد دوم – صفحه 220 – به شماره 1077 – تالیف ابن ابی حاتم رازی –
عربی.
6 – موسوعة الحدیث – معلومات عن الراوِي.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر