مُحَدِّثُ الحُجَّة أبوعبدالله محمد بن موسی بن أبِي
عبدالله فِطرِي مَدَنِي مَخزُومِي مولای فِطریین می باشد، که فطریین نیز از موالی
بنِي مَخزوم بوده اند.(2، 3 و 4) موصوف را شیخی ثقه و صدوق می دانند، اما می
گویند: گرایش شیعی داشته است.(2، 8 و 10) أبوعبدالله محمد بن موسی فطرِي در مدینه
زندگی می کرده، و از إسحاق بن عبدالله بن زید بن سهل أنصارِي، سعد بن إسحاق بن
کَعب بن عُجرَه قضاعِي، سعید بن أبِي سعید کیسان مَقبُرِي، عبدالله بن زید بن سهل
بن أسود بن حرام أنصارِي، عبدالله بن عبدالله بن أبِي طَلحه أنصارِي، عَون بن محمد
بن حَنَفِیَّه هاشمِي، عماره بن عمرو بن حزم بن زید أنصارِي، محمد بن عبدالله بن
عمرو بن عثمان بن عَفَّان اموِي قرشِي، محمد بن عمر بن علِي بن أبِي طالب هاشمِي
قرشِي، محمد بن منکدر بن عبدالله قرشِي، یعقوب بن أبِي سلمه دینار تیمِي، یعقوب بن
سَلمَه لَیثِي و عده أی دیگر حدیث روایت نموده، و از او إبراهیم بن عمر بن أبِي
وَزِير هاشمِي، إسحاق بن أبِي فروة محمد بن إسماعیل بن عبدالله فَروِي، إسماعیل بن
أبِي أویس عبدالله أصبحِي، خالد بن مَخلَد قَطوانِي، عبدالله بن محمد فَهمِي،
عبدالله بن نافع صائغ، عبدالرحمن بن مَهدِي بن حسان بن عبدالرحمن عنبرِي،
عبدالرحمن بن زید بن أبِي المَوَال مدنِي، عبدالعزیز بن محمد دَراودِي، قُتَیبه بن
سعید بن جمیل ثقفِي بغلانِي، محمد بن إسماعیل بن أبِي فُدَیک دیلِي، محمد بن حسن
بن زَبَاله مخزومِي، محمد بن عمر بن مطرف قرشِي، محمد بن عمر بن واقد واقدِي، مَعن
بن عیسی قَزَّاز، یحیی بن حسان بن حبان بکرِي، یحیی بن محمد بن عَبَّاد بن هانئ
شَجَرِي، أبوعامر عقدِي، أبوالمُطَرِّف بن أبِي وَزِیر و تعدادی دیگر روایت کرده
اند.(1 و 12) وی در سال یکصد و هفتاد و چندم هجری قمری وفات یافت.(2) در بعضی از
منابع از فطرِي به کسر فاء و سکون طاء به قطرِي تعبیر نموده اند.(9)
أبوجعفر طحاوِي می گوید: روایتش پسندیده
است.(12)
أبوعیسی ترمذِي او را ثقه گفته است.(11)
أبوحفص عمر بن شاهین او را در شمار ثقات آورده
است.(12)
أحمد بن
صالح مصرِي می گوید: أبوعبدالله محمد بن موسی فطرِي از فطیریین و شیخی ثقه و حسن
الحدیث بوده، اما قلیل الحدیث می باشد.(9)
حافظ ابن حجر عسقلانِي او را مقبول الروایت
گفته است.(9)
إمام محمد
بن حبان بستِي در کتاب تقریب الثقات می نویسد: محمد بن موسی بن أبِي عبدالله از
جملۀ تبع الأتباع از موالی فطریین و از اهالی مدینه بوده، و بعضی از مورخین او را
مخزومِي نیز گفته اند.(7)
أمام أبوسعد عبدالکریم سمعانِي در کتاب الأنساب
می نویسد: فِطرِي به کسر فاء و سکون طاء مهمله در آخر آن راء نسبت آن به فِطرِیین
می باشد، و ایشان از موالی بنی مخزوم بودند، و مشهورترین شخصیت در بین آنها محمد
بن موسی فطرِي مدنِي است که از سعید بن أبِي سعید مقبرِي حدیث روایت نموده، و از
او قتیبه بن سعید روایت نموده است. حدیثی از او را مسلم بن حجاج روایت کرده
است.(5) و نیز حدیثی را ترمذِي در کتابش به روایت از قتیبه و او از محمد بن موسی
مخزومِي مدنِي و او از سعید بن أبِي سعید مقبرِي و او از أبِي هریره آورده است.(11)
إمام
محمد بن إسماعیل بخاری در تاریخ کبیر می نویسد: محمد بن موسی بن أبِي عبدالله
فطرِي از موالی فطریین و آنها از موالی بنی مخزوم بودند، او از عون بن محمد، سعد
بن إسحاق و عبدالله (بن عبدالله بن أبِي طلحه) حدیث روایت نموده، و از او نافع،
عبدالعزیز بن محمد، ابن مهدِي و ابن أبِي الموال روایت کرده اند.(6)
إمام أبِي
محمد عبدالرحمن بن أبِي حاتم رازِي در کتاب الجرح والتعدیل می نویسد: محمد بن موسی
بن أبِي عبدالله از موالی فطریین بوده، و گرایش به تشیع داشته است. ابن أبِي حاتم
می گوید: از پدرم شنیدم، راجع به محمد بن موسی فطرِي چنین می گفت، و از او در باره اش سوال کردم. گفت:
أبوعبدالله محمد بن موسی فطرِي صدوق و صالح الحدیث است.(8)
منابع
و مآخذ:
1 –
تهذیب الکمال – جلد 26 – صفحه 523، 524 و 525 – به شماره 5639 – تالیف حافظ جمال
الدین مزِي – عربی.
2 –
سیر أعلام النبلاء – جلد دوم – طبقه هشتم – صفحه 557 – به شماره 1187 – تالیف إمام
شمس الدین أبوعبدالله ذهبِي – عربی.
3 –
میزان الاعتدال – جلد چهارم – صفحه 50 – به شماره 8227 – تالیف امام شمس الدین
ابوعبدالله ذهبی – عربی.
4 –
الکاشف – جلد سوم – صفحه 82 – به شماره 5237 – تالیف إمام شمس الدین أبوعبدالله
ذهبِي – عربی.
5 –
الأنساب – جلد چهارم – صفحه 392 – حرف فاء – تالیف إمام أبوسعد عبدالکریم سمعانِي –
عربی.
6 –
تاریخ کبیر – جلد اول - صفحه 237 – به
شماره 748 – تالیف امام محمد بن إسماعیل بخاری – عربی.
7 –
تقریب الثقات – صفحه 1121 – به شماره 13127 – تالیف امام محمد بن حبان بستی –
عربی.
8 –
الجرح والتعدیل – جلد هشتم – صفحه 96 – به شماره13648/ 341 – تالیف أبومحمد
عبدالرحمن بن أبِي حاتم رازی – عربی.
9 –
تهذیب التهذیب – جلد پنجم – صفحه 285 و 287 – به شماره 7469 – تالیف حافظ ابن حجر
عسقلانِي – عربی.
10 –
تقریب التهذیب – جلد دوم – صفحه 220 و 221 – به شماره 7129 – تالیف حافظ ابن حجر
عسقلانی – عربی.
11 –
جامع ترمذِي – کتاب الآداب عن رسول الله صلی الله علیه و سلم – حدیث شماره 2737 –
عربی.
12 – موسوعة الحدیث(دائرة المعارف حدیث) – معلومات عن
الراوِي – محمد بن موسی بن أبِي عبدالله – عربی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر