إمامان چهارگانه اهل سنت و جماعت

پیش گفتار:

   آنچه در این رساله تحت عنوان مناقب و احوال ائمه چهارگانه اهل سنت و جماعت نگاشته شده، تماماً از منابعی که در آخر هریک از سوانح آن بزرگان نام آن ها آمده گرفته شده است، و کوشش گردیده که تا حتی الامکان نشانی هر موضوع نیز نشان داده شود، و اگر در جای این نشانی نیامده یا بصورت کامل نیامده است، خوانندگان عزیز آن را می توانند بصورت کامل در منابعی دیگری که در آخر یاداشت شده مشاهده نمایند، زیرا تمام مطالبی که در این رساله نگاشته شده، همگی بطور دقیق از منابعی ماخوذ گردیده که اسامی شان در آخر هر یک از سوانح آمده است.

       مقدمه:

   در دنیای امروز که طوفان اخبار و اطلاعات اطراف ما را فراگرفته و اذهان و افکار مان را در اسارت خود درآورده، گروه ها و شبکه های در ظاهر فرهنگی و ثقافتی هستند که آگاهانه و برای اغراض و اهدافی خاص می خواهد برای جوامع ما خصوصاً نسل جوان قالب ها و چوکاتی را معرفی نموده، و نظرات و افکار خود را در آن قالب ها جاسازی کرده، و به خورد جوانان مان دهند. آن ها  با امکانات وسیع نشراتی و تبلیغاتی که دارند، اسطوره سازی نموده، افراد و اشخاصی را که به سود منافع شیطانی خود شان است به عنوان الگو به جامعه ما معرفی می کنند، تا جامعه با پیروی از آن ها از فرهنگ اصیل شان فاصله بگیرند، و زمینه استعمار فرهنگی و بقول شریعتی استحمار جامعه و فروپاشی ثقافتی و معنوی را فراهم آورند، و آنچه را می خواهند انجام دهند، اما ما باید برای مقابله به این جریان خطیر فکر اساسی نموده، و به چاره جوئی برآئیم، یکی از این راه ها معرفی شخصیت های بزرگ دینی، تاریخی و ملی است، تا جامعه آن ها را بشناسد، و از احوال شان زیاد تر بدانند، و باشد که آن بزرگ زنان و بزرگ مردان برای جامعه ما الگو و اسوه گردند، و جوانان مان از آن ها  صفاء، صداقت، صمیمیت، شجاعت، مقاومت و آگاهی را بیاموزند، لهذا در راستای همین اندیشه بود، که شرح حال و زندگی نامه تعدادی از اشخاص برجسته علمی و فرهنگی را تا آنجا که در توان و استعدادم بود تهیه نموده و بدسترس دوستان و علاقمندان گذاشتم، تا باشد که شاید ممکن با همۀ کم و کاستی ها توانسته باشم، قطره أی از اقیانوس بیکران فرهنگ اسلامی و ملی خویش را معرفی نمایم، و کار نامه های سود مند عده أی قلیلی از انبوه شخصیت ها و افراد موثر را شناسانده باشم. در راس این شخصیت های مهم و مبرز تاریخی و اسلامی مان چهار امام بزرگوار اهل سنت و جماعت قرار دارند، که زندگی آن ها می تواند الگو و سرمشقی برای همگان باشد، زیرا هر یکی از آن ها در راه نشر و پخش افکار و اندیشه های درست و حقیقی اسلامی، وحدت جامعه و مقابله با قلدران و زور گویان بی نهایت تلاش کردند، تا جائی که در این راه متحمل زحمات زیادی شده، از جان خود  مایه گذاشتند، و حتی جان های شان را در آن راه فدا نمودند. رسالۀ موجود بیان زندگی و تلاش های سودمند این چهار بزرگ مرد تاریخ است، که جهان اسلام ریزه خوار دسترخوان پر برکت آنها است، زیرا آن ها در این راه زحمات زیادی متحمل شدند، امام ابو حنیفه را به اتهام طرفداری از قیام زیدیان باری در دوران مروان بن محمد آخرین حاکم اموی توسط والی ظالم وی ابن هبیره فزاری شلاق زدند، و به زندان انداختند، و بار دیگر لو را در زمان خلافت أبوجعفر منصور دومین خلیفه عباسی به اتهام حمایت از قیام علویان زندانی ساختند، شلاق زدند، تعذیب کردند، تا بالآخره در همان زندان به شهادت رسید. امام مالک را جعفر بن سلیمان هاشمی پسر عموی منصور و والی وقت مدینه به اتهام حمایت از قیام محمد بن عبدالله بن حسن مثنی ملقب به نفس الزکیه به زندان انداخت، لباس او را از جانش کشید، سرش را تراشید، او را هفتاد ضربه شلاق زد، و در شهر بگردانید، و چنان معذب ساخت که دو کتف وی شکست. إمام شافعی را عمال هارون الرشید خلیفه عباسی به اتهام طرفداری از قیام علویان در سال 184 هجری قمری به قصد اعدام دست و پا بسته با غل و زنجیر سوار بر قاطری از یمن به عراق آوردند. امام احمد بن حنبل را عوامل مامون الرشید خلیفه عباسی دست بسته و زنجیر بر پای به طرسوس بردند، و بعد از مرگ مامون او را از طرسوس به زندان بغداد برگردانیدند و تمام ایام خلافت معتصم عباسی در زندان بود و او را سال ها شکنجه کردند، تا این که در ماه رمضان سال 221 هجری قمری او را هزار تازیانه زدند و پیکرش را زخمی کردند، که عاقبت بر اثر همان آلام و زخم ها در گذشت. امروزه که در بین جامعه اسلامی شاخه ها، شعبه ها، نحل و فرق مختلفی پرچم بلند کرده اند،  ما می توانیم با پیروی از مقاومت جانانه آنان در مقابل ظالمان و ستمگران، و با شناخت افکار و نظریات آنان که در طول قرون و اعصار مورد تائید همه بزرگان و دانشمندان مسلمان بوده، و سواد اعظم جامعه اسلامی افکار و نظریات شان را پذیرفته اند، با اتکاء و توکل به خداوند بزرگ راه درست و اساسی را برای جامعه مان خصوصا نسل جوان نشان دهیم، و آن ها از سقوط به دامن گروهای مشکوک و منحرف برهانیم.