أّبوسعید مَعن بن عِیسی بَجَلِي نَهَاوَندِي صاحب
اخبار و حکایاتی می باشد. و او بعد از معن بن عیسی قَزَّاز(ابریشم کار) بوده است.
از وی أبونُعَیم أصفهانِي در تاریخ أصفهان یادآوری نموده، و می نویسد: أبوسعید معن
بن عیسی بجلِي نهاوندِي به اصفهان آمد، و در آن شهر مجلس حدیث بر پا داشت. موصوف
از عَبَّاد بن محمد بن زیاد عَبدِي و دیگران حدیث روایت کرده، و از او أبوبکر محمد
بن أحمد بن عبدالوهاب قارِي شیخ أبونعیم اصفهانی روایت نموده است.
منابع و مآخذ:
1 – تهذیب الکمال – جلد بیست و هشتم – صفحه 340 و
341 – به شماره 6116 – تالیف حافظ جمال الدین مزی – عربی.
2 -
تهذیب التهذیب - جلد پنجم - صفحه 486 – به شماره 8035 – تالیف حافظ ابن حجر
عسقلانِي – عربِي.
[1] - کتاب مجمل التواریخ والقصص :
اسم مولف
آن شناخته نشده است، اما از کتب تاریخی عهد سلجوقیان بوده، و در روزگار سلطان سنجر
سلجوقی یعنی بین سال های 512 تا 529 هجری قمری تالیف گردیده، و طبق اظهارات مؤرخین
اثر ارزشمند تاریخی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر