حافظ کبیر أبو وهَب عبیدالله بن عمرو بن أبِي الولید
أسدِي جزرِي رَقِي از موالی بنی أسد بود، و تولدش را بعضی از مورخین در سال 101
هجری قمری و بعضی هم بعد از آن گفته
اند.(2 ،3 و 4) نامبرده شخصیتی فقیه، ثقه، حجت، صاحب حدیث، محدث و مفتی جزیره بوده
است.(3 و 6) موصوف از إسحاق بن راشد، إسحاق بن عبدالله بن أبِي فروة، إسماعیل بن
أبِي خالد، أیوب سختیانِي، حماد بن شعیب حِمانِي، زید بن أبِي أُنَیسَه، سفیان
ثورِي، سلیمان أعمَش، عبدالله بن محمد بن عقیل، عبدالکریم بن مالک جزرِي، عبدالملک
بن عُمَیر، لیث بن أبِي سُلَیم، معمر بن راشد، یحیی بن أبِي أنیسه، یحیی بن سعید
أنصارِي و یونس بن عبید رویت نموده، و از او أحمد بن عبدالملک بن واقد حرانِي،
إسماعیل بن عبدالله رقِي، بقیه بن ولید، جَندَل بن والق تغلبِي، حسن بن علی بن
أبِي عبدالله إزدِي فقیه، حکیم بن سیف رقِي، ابوتوبه ربیع بن نافع حلبِي، زکریا بن
عدی کوفِي، سلیمان بن عبیدالله خطاب، عبدالله بن جعفر، عبدالله بن سُلَیم رقِي،
عبدالله بن میمون رقِي، ابوطالب عبدالجبار بن عاصم نسائِي، عبدالجبار بن محمد
خطابِي، عبدالرحمن بن عبدالله برادرزادۀ إمام حلبِي کبیر، عبدالسلام بن عبدالحمید
حرانِي، عبیدالله بن یزید بن ابراهیم حرانِي قُردوانِي، ابونعیم عبید بن هشام
حلبِي، عثمان بن سعید کوفِي، عروه بن مروان عِرقِي، علی بن حجر مروزِي، علی بن
أبِي الزَّعزاع رقِي، علی بن معبد بن شداد رقِي ساکن مصر، عمر بن حفص شیبانِي،
عمرو بن خالد حرانِي، عمرو بن عثمان کِلابِي رقِي، عمرو بن قسط رقِي، علاء بن هلال
باهلِي پدر هلال بن علاء، عیسی بن سالم شاشِي ملقب به عُوَیس، عیسی بن سلیمان
قرشِي حِمصِي، محمد بن ابراهیم بن علاء شامِي، محمد بن سلیمان مِصِّيصِي لُوَین،
مَخلَد بن حسن بن أبِي زُمَیل حرانِي، ابو خیثمه مُصعب بن سعید حرانِي مِصیصِي،
معمر بن مخلد سَروجِي، ابومحمد هاشم بن حارث مَرُّو ذِي، هیثم بن جمیل أنطاکِي،
ولید بن صالح نَحَّاس، یحیی بن صالح وُحاظِي، یحیی بن یوسف زَمِّي، یوسف بن عدی و
یوسف بن مروان رقِي نسائِي روایت کرده اند.(1) ابوبکر بن أبِي خَیثَمَه به نقل از
یحیی بن معین می گوید: عبیدالله بن عمرو ثقه است. نسائِي نیر او را ثقه گفته
است.(2) ابوحاتم می گوید: عبیدالله بن عمرو أسدی ثقه و صدوق بوده، و از او حدیث
منکری را نمی شناسم، و او برایم دوست داشتنی تر از زهیر بن محمد است.(3)
بخاری در
تاریخ کبیر آورده است: محمد بن یوسف به نقل از علی بن معبد می گوید: عبیدالله بن
عمرو ابووهب أسدِي در سال 180 هجری قمری وفات یافته است.(5)
امام محمد
بن حبان بستی در کتاب تقریب الثقات عبیدالله بن عمرو أسدِي را در شمار ثقات آورده،
و می نویسد: ابو وهب عبیدالله بن عمرو بن أبِي الولید أسدِي از جمله اتباع تابعین
و ار اهالی رقه می باشد. موصوف در سال180 هجری قمری در سن 76 سالگی وفات یافت.(7)
محمد بن
سعد در کتاب طبقات آورده است: عبیدالله بن عمرو بن ابوالولید أسدِي کنیه اش ابو
وهب و از آزادکردگان و وابستگان قبیلۀ اسد بوده است، او محدثی مورد اعتماد، راستگو
و پر حدیث بوده، و با این همه گاهی در حدیث های خود گرفتار اشتباه می شده است، او
نسبت به روایاتی که از عبدالکریم جزرِي نقل می کرده است، از همگان گوی سبقت را
برده است. به روزگار او هیچ کس را یارای ستیز و خرده گیری نسبت به فتواهای او
نبوده است. او به سال یکصد و هشتاد هجری قمری در روزگار حکومت هارون الرشید خلیفه
عباسی در شهر رقه درگذشته است.(8)
منابع و مآخذ:
1 – تهذیب الکمال – جلد نوزدهم – صفحه 136، 137، 138
و 139 – به شماره 3671 – تالیف حافظ جمال الدین مزِي – عربی.
2 - تهذیب التهذیب – جلد چهارم – صفحه 29 – به شماره
5072 – تالیف حافظ ابن حجر عسقلانی – عربی.
3 – سیر اعلام النبلاء – جلد دوم – صفحه 610 – به
شماره 1258 – تالیف امام ابوعبدالله شمس الدین ذهبی – عربی.
4 – الکاشف – جزء دوم – صفحه 225 – به شماره 3618 –
تالیف امام ابوعبدالله شمس الدین ذهبی – عربی.
5 – تاریخ کبیر – قسم اول از جزء سوم – صفحه 392 – به
شماره 1262 – تالیف امام محمد بن اسماعیل بخاری – عربی.
6 – شذرات الذهب – جلد اول – صفحه 471 – حوادث سال
180 هجری قمری – تالیف ابن عماد حنبلی – عربی.
7 - تقریب الثقات – صفحه 816 – به شماره 9129 –
تالیف امام محمد بن حبان بستی – عربی.
8 – طبقات – جلد هفتم – صفحه 493 – تالیف محمد بن سعد
کاتب واقدی – ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی – فارسی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر