شیخ
أبوعبدالله محمد بن ابراهیم بن جعفر یزدِي جرجانِي(گرگانِي) اصفهانِي معروف به
کَیَّال عالمی برجسته، ثقه، صدوق، فقیه اصفهان و صاحب کتاب تلک الأمالِي
الأَربَعِين می باشد. موصوف در سال 319 هجری قمری مطابق به سال 931 میلادی در
گرگان متولد گردید، و در نیشابور به درجه رشد رسید، و در گرگان، یزد و اصفهان
زندگی نمود، و از محمد بن حسین قَطَّان، عباس بن محمد بن قُوهیار، حاجب بن محمد
طوسِي، محمد بن حسن محمد آبادِي، أبا العباس أصم، محمد بن عبدالله صفار، حسن بن
یعقوب بخارِي و عده أی دیگر حدیث شنید، و از او ابوبکر محمد بن حسن بن سُلَیم
قاضِي، عبدالرزاق بن عبدالکریم حسن آبادِي، حافظ ابومسعود سلیمان بن ابراهیم،
ابوعمرو عبدالوهاب بن منده، سهل بن عبدالله غازِي، محمد بن احمد بن زَرَا، محمود
بن جعفر کَوسَج، رئیس قاسم بن فضل ثقفِي، ابونصر عبدالرحمن بن محمد سمسار، رجاء بن
عبدالواحد قولویه و تعدادی دیگر روایت کرده اند. نامبرده در ماه رجب سال 408 هجری
قمری مطابق به سال 1018 میلادی به عمر 89 سالگی در اصفهان وفات یافته است.
منابع
و مآخذ:
1 –
سیر اعلام النبلاء – جلد سوم – صفحه 1181 و 1182 – به شماره 3812 – طبقه بیست و
دوم – تالیف امام ابوعبدالله ذهبی – عربی.
2 –
لسان المیزان – جلد ششم – صفحه 484 و 485 – به شماره 6352 – تالیف حافظ ابن حجر
عسقلانِي – عربی.
3 –
شذرات الذهب – جلد سوم – صفحه 332 و 333 – حوادث سال 408 هجری قمری – تالیف ابن
عماد حنبلی – عربی.
4 –
اعلام زرکلی – جلد پنجم – صفحه 295 – حرف میم – تالیف خیرالدین زرکلی - عربی.
5 - الموسوعة الحدیث – معلومات عن الراوِي – حیاة
الراوِي – عربی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر